Zondag 2 april waren we met jong en oud, groot en klein in de Waalse kerk om samen palmpasenstokken te maken. Kinderen van de Parkstraatgemeente en de Doopsgezinden Arnhem hadden ook vriendjes en vriendinnetjes meegenomen. Sommige opa’s en oma’s hadden kleinkinderen meegenomen. Zo zaten we aan vijf tafels te knutselen. Ook luisterden we naar verhalen over Jezus die op een ezelin Jeruzalem binnenreed. Jezus die zelf verhalen vertelde in een soort van geheimtaal, in gelijkenissen. Jezus vertelde over de man die op reis ging en zijn dienaren zijn geld in beheer gaf. Degene die vijf talenten kreeg maakte er tien van door ermee te handelen. De dienaar die twee talenten had gekregen verdubbelde die naar vier. De dienaar die er één had gekregen begroef zijn talent omdat hij bang was voor zijn strenge baas. Wat zou Jezus met dit verhaal bedoeld hebben? Vergeleek hij zichzelf met de laatste dienaar? Iemand die niet meedoet aan het vermeerderen van geld? Iemand die daardoor de duisternis in werd gestuurd? Iemand die opkomt voor de mensen die maar weinig geld en weinig talenten hebben? Zou Jezus dat ermee bedoeld hebben? Hij was iemand die niet meedoet aan de prestatiemaatschappij. Zo hebben we dit verhaal vandaag gelezen, als een kritiek op alsmaar meer, meer, meer willen, alsmaar beter, groter, sneller. Gelukkig hadden we alle tijd om de palmpasenstokken te maken en liep de viering een kwartier uit. Niemand hoefde de mooiste palmpasenstok te maken. Niemand hoefde de snelste te zijn. Wel zo ontspannen. We deden het samen. Jong en oud. Volgend jaar weer!
