Iftar

Een bijzondere donderdagavond, was de iftar op 13 april. Het was de laatste avond van Pesach, daarom helaas geen representatie vanuit de joodse gemeenschap, maar de avond begon al bijzonder door een toespraak van Rabbijn Jacobs die mooie woorden sprak in een van tevoren opgenomen film over samenwerken aan meer begrip voor elkaar. Ook sprak de burgemeester geïnspireerd, over onderwijs, over elkaar ontmoeten en over bruggen bouwen. Daarna mocht ik deelnemen aan het panel en iets vertellen wat ik inspirerend vond aan het geloof van de doopsgezinden.  Ik vertelde over de spreuk ‘Dopen wat mondig is, spreken wat bondig is, vrij in het christelijk geloven, daden gaan woorden te boven’. Daarbij ook refererend aan wat de rabbijn zei over dat het geloof niet ophoudt buiten de synagoge, maar juist daarbuiten doorgaat in het alledaagse. Aansluitend bij wat de burgemeester zei, nl. dat het zo belangrijk is om elkaar echt te ontmoeten en daardoor van elkaar te kunnen leren. Hij vertelde dat hij lange tijd nodig had gehad om af te komen van zijn vooroordelen die hij had gehad tegen joden en homo’s, vooroordelen die hij had meegekregen uit zijn jeugd op de plek waar hij was opgegroeid, in Marokko. Hij sprak daar openlijk over, wat ik dapper vond. Er waren twee jongens van het COC, de voorzitter en een ander bestuurslid, die ook speciaal voor deze avond waren uitgenodigd. Zij willen graag met onze Regenboogviering mee werken, die we 15 oktober a.s. houden.

In Amsterdam was Ahmed Marcouch al begonnen met het organiseren van iftar’s bij de politie. Er waren nu ook een aantal politieagenten die mee aten. Het was een geweldige ervaring om met een zo divers gezelschap met elkaar te eten, elkaar te spreken en er te zijn, in een cirkel in het Olympus college. De tafels waren schitterend gedekt. Het eten was geweldig. Ik zat samen met Teuntje, zij is net nieuw binnengestapt in onze gemeente, aan een tafel met een groep jonge mensen van Nuance Door Training en Advies. Zij geven o. a. op scholen advies over hoe om te gaan met jongeren die extreem reageren tijdens de lessen en jongeren die radicaliseren. Ook begeleiden ze jongeren die extreem rechts zijn geweest. Verder geven ze lessen in democratie. Hoe kun je een democratische samenleving zijn? Hoe doe je dat? Deze jongeren, de meesten nog twintigers, hebben echt heel veel voldoening in hun werk. Ze voelen elke dag dat ze het verschil maken. Ook was er een vluchtelinge uit Afghanistan bij ons aan tafel. Ze sprak geen Engels, maar wel al behoorlijk wat Nederlands. We hebben ook met elkaar ge-appt, zodat ze haar tekst in het Farsi kon intoetsen en daarna dat vertaald aan mij kon doorsturen. Zij gaat binnenkort een kijkje nemen bij EVA. EVA staat voor Ecologie en Vrouwen Atelier. EVA was een van de medeorganisatoren van deze iftar. EVA zet zich in voor vrouwen uit allerlei culturen, door vertrouwen te geven in eigen kracht, het versterken van communicatieve vaardigheden, het versterken van hun maatschappelijke positie, de eigen regie, hun zingeving, het verminderen van eenzaamheid, etc. Ik heb respect voor de mensen die deze avond allemaal hebben georganiseerd, met name de vrouwen van EVA en die ook alles weer hebben opgeruimd. Sophie, de nieuwe geestelijk verzorger van het Arnhems Student Point, die ook bij ons aan tafel zat, hielp ook mee met opruimen. We hebben veel nieuwe mensen leren kennen, het was kortom een geweldige avond.

Aly Meijer